Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Σοφία Μπεφόν




Πριν μια βδομάδα περίπου, περπατώντας λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου, έπεσα πάνω σε μια προτομή σε ένα μικρό παρκάκι, που δεν είχα ξανασυναντήσει ή μάλλον δεν είχα αντιληφθεί την παρουσία της.

Απεικόνιζε μία γυναικεία φιγούρα και πλησίασα να διαβάσω την επωνυμία και το ιστορικό της. Αυτό βέβαια που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν το σήμα των αναρχικών (?) που τόσο αβίαστα, κάποιος ιδιαίτερα ευφυής νους, ανέγραψε με κόκκινη μπογιά επί της προτομής.

Πλησιάζω και διαβάζω «Σοφία Μπεφόν, ιπτάμενη ιατρός του ΕΚΑΒ, (1966 - 2001) και αυτομάτως η μνήμη μου (βοηθεία Google) αναπολεί το περιστατικό.

"Την Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2001, ο Αγαπητός Βαρκάδος 75 ετών, προσήλθε στο Κ.Υ. Πάτμου, όπου ο εφημερεύων γιατρός διέγνωσε Ο.Ε.Μ. και επικοινώνησε με το ΕΚΑΒ.

Στις 17:45 το απόγευμα της 14ης Ιανουαρίου 2001, ο ασθενής Αγαπητός Βαρκάδος επιβιβάστηκε στο ελικόπτερο του ΕΚΑΒ τύπου Agysta Α109 της HELITALIA και μαζί με τον πιλότο Αντώνιο Μπαγκάρι, τον συγκυβερνήτη Παναγιώτη Κοντοβέλλη, την γιατρό Σοφία Μπεφόν και τον νοσηλευτή (διασώστη) Γεώργιο Λεβαντζώνη, ξεκίνησαν κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες και με το πιθανότατο ενδεχόμενο σφοδρής καταιγίδας (δηλ. απαγορευτικές συνθήκες για πτήση) για τη μοιραία πτήση.

Παράτολμη, θα μπορούσε να πει κάποιος, η απόφαση πραγματοποίησης της πτήσης, εν μέσω τόσο δυσμενών καιρικών συνθηκών, αλλά όταν από αυτήν εξαρτάται η διάσωση ή ο θάνατος ενός ασθενούς, τότε αυτοί που θα κληθούν να αποφασίσουν μπορεί να υπερβούν την ανθρώπινη φύση, να αιχμαλωτίσουν τόπους και χρόνους και να κατορθώσουν να δημιουργήσουν ότι ακόμα και αυτοί η ίδια η φαντασία αρνιέται να παραδεχτεί, αποδεικνύοντας με τις πράξεις τους την ηθικά μεγαλειώδη πλευρά της ανθρώπινης φύσης, μη διστάζοντας να θέσουν και τις δικές τους ζωές σε κίνδυνο, προκειμένου να σώσουν τις ζωές των ασθενών και μάλιστα σε μια εποχή αποθέωσης του ατομισμού, όπου ο αλτρουισμός θεωρείται αναχρονιστική ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης.

Το μοιραίο ελικόπτερο κατέπεσε και συνετρίβη, εν μέσω σφοδρής καταιγίδας κοντά στη θαλάσσια περιοχή του Σουνίου.

Στις 19 Ιανουαρίου 2001 στις 10:30 το πρωί, κοντά στην νησίδα Άγιος Γεώργιος, στη θαλάσσια περιοχή περίπου 6 ν.μ. νότια του Σουνίου και σε βάθος 240 μ. εντοπίστηκαν τελικά τα συντρίμμια του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ.

Δυστυχώς καμιά από τις οικογένειες των αδικοχαμένων, εκτός από αυτήν της Σοφίας Μπεφόν, δεν μπόρεσε να πει το τελευταίο αντίο στους δικούς της ανθρώπους, αφού ποτέ δεν βρέθηκαν.

Μόνο η σορός της άτυχης γιατρού, αναγνωρίστηκε με την μέθοδο του DNA, σχεδόν 3 μήνες μετά το τραγικό συμβάν, στις 18 Μαρτίου 2001, όταν το πτώμα της βρέθηκε στο ακρωτήριο Γραμβούσα των Χανίων".


Μπορώ να δικαιολογήσω μερικές φορές ξεσπάσματα και βαρβαρότητες «κουκουλοφόρων» σε Τράπεζες, Σούπερ Μάρκετ και γενικά σε Εταιρείες ή αλυσίδες με έπαρση στον καπιταλισμό, αλλά ποιος μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια ενέργεια όταν απευθύνεται σε άτομα που είναι έτοιμα να θυσιαστούν για την υγεία του συνανθρώπου τους?

Αυτοί είμαστε ευτυχώς ή δυστυχώς οι Έλληνες. Αποτελούμε πάντα το παράδειγμα, είτε της μίμησης είτε της αποφυγής.

Και δεν μπορώ να μη θυμηθώ (αν και ταράχτηκα όταν το πρωτοδιάβασα) τη γνώμη του δικαστή Κέλλυ για τη φυλή μας.






5 σχόλια:

  1. Δεν ξέρω ακριβώς τι εννοείς, αλλά αν βαρεθώ να πικραίνομαι από τέτοιες καταστάσεις, θα έχω χάσει την ανθρωπιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αλλοίθωρη ανθρωπιά έχεις
    ή κοντόθωρη
    ή επιλεκτική
    ή... τεσπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ποτέ μου δεν προσποιήθηκα τον Πάπα (αλάθητο).
    Μπορεί πράγματι να έχω άδικο, δε γεννήθηκα γνώστης ...ψάχνομαι.
    Όσο όμως θεωρώ (με τα νυν δεδομένα) σωστό και δίκαιο αυτό που πιστεύω, καταρχήν το ενστερνίζομαι κατόπιν το διαδίδω.
    Γιατί να πρέπει να απολογηθώ και σε ποιόν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ε στην ...ανθρωπιά σου που αλλού;
    για την οποία τοποθετήθηκα πιο πάνω ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή